WIARA NA TRUDNE CZASY DZIEŃ XLXVII

Warszawa

25.02.2023

                                                                LEKCJE RELIGII 

                                                     W PRZEDWOJENNEJ POLSCE  

                                                     

                                                      Foto: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Cyt.: " W Polsce, w okresie międzywojennym nauczanie religii odbywało się w wymiarze 2 godzin tygodniowo. Treści programowe obejmowały do­gmatykę, teologię moralną i historię Kościoła. Konstytucja Marcowa z 17.03.1921 r.w art. 120, zapewniała w szkołach państwowych obowiązkową naukę religii dla wszystkich uczniów do 18 roku życia. W Konkordacie z 1925 r. artykuł XIII potwierdzał obowiązkowość nauki religii w wymiarze 2 godziny tygodniowo. Katechetów obsadzał Kościół za aprobatą władz świeckich w ramach tzw. misji kanonicznej. Istniała możliwość prowadzenia przez Kościół szkół prywatnych. Sprawą Kościoła było ujednolicenie planów i programów nauczania oraz podręczników do nauki religii. Za nauczanie religii w szkołach odpowiedzialna była Komisja Szkolna Episkopatu Polski."

Źródło: https://web.archive.org/web/20110709082015/http://wiadomosci.onet.pl/waszymzdaniem/61148,religia_w_szkole_dawniej_i_dzis,drukuj.html

                                                                     

                            

                                                     Foto: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Więcej fotografii: 

https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/jednostka/-/jednostka/10375831/obiekty/591023#opis_obiektu

                                                              

                                                     Foto: Narodowe Archiwum Cyfrowe

Cyt.: "Nowy program nauki religii oparty był na kilku przedmiotach. Obejmował on następujący zakres materiału. W klasach gimnazjalnych: klasa I - Życie chrześcijanina z Chrystusem w Kościele i liturgii; klasa II - Nauka wiary i moralności; klasa III - Królestwo Boże na ziemi czyli historia Kościoła do czasów humanizmu; klasa IV - Dzieje Kościoła do XX wieku. W dwóch klasach licealnych program polecał realizować: w klasie I dogmatykę, w klasie II etykę86. Obydwa programy dla szkół średnich zakładały układ materiału, który wyznaczony był przez określone przedmioty teologiczne. Miały one korelować z katechizmem. W sposób obrazowy tę korelację ujął ks. J. Łapot, pisząc: Zarówno katecheza biblijna, ja k liturgiczna, ja k historyczna mają się skierować do katechizmu jako osi dydaktycznej. Można to wyrazić w pewnym porównaniu do budowli, w której elementem konstrukcyjnym jest katechizm, wypełnieniem konstrukcji jest katecheza biblijna, elementem dekoracyjnym jest historia Kościoła, a użytkowym - liturgia”*1. Podsumowując należy stwierdzić, że niezależnie od pojawiających się trudności, nauka religii w szkole funkcjonowała w oparciu o ustawodawstwo państwowe i kościelne. Odbywała się najczęściej w wymiarze 2 godzin tygodniowo i obejmowała dzieci i młodzież do lat 18 oraz była realizowana według określonego programu nauczania. Do pozytywnych przejawów szkolnej katechezy należy zaliczyć: włączenie się duchowieństwa w reorganizację szkolnictwa, troskę o katechizację w szkołach powszechnych i średnich, szukanie rozwiązań z racji pojawiających się trudności organizacyjnych oraz nauczanie religii według zatwierdzonego przez Episkopat programu."

Źródło: https://bazhum.muzhp.pl/media/files/Studia_Katechetyczne/Studia_Katechetyczne-r2010-t7/Studia_Katechetyczne-r2010-t7-s99-125/Studia_Katechetyczne-r2010-t7-s99-125.pdf

                                                                       

                                                     Foto: Archiwum Narodowe w Krakowie

Więcej zdjęć: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/jednostka/-/jednostka/3092780#odsylacz_opis

Cyt.: "Edukacja w szkole powszechnej zapewnić miała zdobycie elementarnych umiejętności, w tym przede wszystkim opanowanie czytania i pisania w stopniu zadowalającym. Program szkolny sięgał do klasycznych wzorców edukacyjnych, a rodzaje zajęć niewiele różniły się zakresem od tych prowadzonych w dzisiejszych podstawówkach. Uczono zatem religii, języka ojczystego, rachunków z geometrią (matematyki), przyrody, geografii, historii, rysunków (plastyki), robót (techniki), śpiewu i gimnastyki. W zależności od nauczyciela oraz warunków, niektóre z tych lekcji mogły być realizowane także po szkole w formie kół zainteresowań. Szczególną popularnością cieszyły się chóry szkolne oraz wszelkiego rodzaju kluby sportowe."

Źródło: https://niepodlegla.gov.pl/o-niepodleglej/edukacja-w-ii-rzeczypospolitej/