Warszawa
25.08.2023
OBLICZANKI
Foto: domena publiczna
"Obliczanki" czyli Zgromadzenie Sióstr Wynagrodzicielek Najświętszego Oblicza jest tak mało znane i bardzo często pomijane, że postanowiłam napisać parę słów o tym zgromadzeniu. W szczególności o roli jaką odegrało w czasie II wojny światowej i w czasie Powstania Warszawskiego.
Cytat:
" Nasza wspólnota życia konsekrowanego powstała – wśród wielu innych wspólnot niehabitowych – w Królestwie Polskim w II połowie XIX wieku. Pierwotnie nazwa zgromadzenia brzmiała: Zwiastunki Wynagradzania czyli Misjonarki Przenajświętszego Oblicza. Obecnie używana, popularna nazwa to: siostry obliczanki. Zgromadzenie założył dnia 21 listopada 1888 r. w Zakroczymiu bł. o. Honorat Koźmiński kapucyn, przy współpracy świątobliwej Elizy Cejzik (m. Teresy od Oblicza Pańskiego).
Do 1908 r. zgromadzenie pozostawało pod bezpośrednim kierunkiem bł. Honorata Koźmińskiego, następnie przeszło pod władzę biskupią.
W 1912 r. nasze zgromadzenie liczyło już 99 sióstr. Na terenie Królestwa Polskiego siostry prowadziły kilkanaście placówek wychowawczo-oświatowych, tzw. ochronek z nauką elementarną i tajnym nauczaniem języka polskiego, religii oraz przygotowaniem do sakramentów św. Swoją działalność apostolską i wychowawczą prowadziły również w carskiej Rosji – dzisiejsze tereny Litwy i Ukrainy. Ochronki, szpital, dom wychowawczy dla dzieci oraz szkoły gospodarcze z nauką zawodu z chwilą wybuchu rewolucji w Rosji w 1917 r. zostały na tych terenach bezpowrotnie utracone przez Zgromadzenie.
W 1923 r., dla ułatwienia działalności zgromadzenia (wspólnota działała w ukryciu) zostało ono zalegalizowane w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych jako świeckie stowarzyszenie pod nazwą Towarzystwo Wychowawczo – Oświatowe Królowej Jadwigi.
23 października 1936 r. Zgromadzenie otrzymało zatwierdzenie na prawie diecezjalnym od arcybiskupa Aleksandra Kakowskiego, metropolity warszawskiego.
1 listopada 1979 r. Stolica Apostolska zatwierdziła Zgromadzenie jako wspólnotę zakonną na prawie papieskim."
Źródło: https://www.obliczanki.org.pl/historia/
Siostry Obliczanki w 1916 roku otwierają przy ulicy Polnej 40 w Warszawie bursę dla dziewcząt, która od 1918 roku staje się główną siedziba zgromadzenia.
Cytat:
"W czasie wojennej biedy siostry zajmowały się nie tylko swoimi podopiecznymi, wśród których prowadziły też tajne komplety, ale i mieszkańcami kamienicy, swoimi sąsiadami. Dokarmiały potrzebujących, wspierały duchowo zgnębionych wojną ludzi.
Kaplica Obliczanek funkcjonowała niemal przez całe powstanie - jedynie podczas silnych i niebezpiecznych nalotów przenoszono Najświętszy Sakrament do piwnicy.
Mieszkańcy kamienicy mieli dostęp do miejsca modlitwy. Chętnie gromadzili się w kaplicy, w której odbywały się nabożeństwa, spowiedź, a nawet śluby powstańcze. dla niektórych ciężko rannych kaplica stała się miejscem najpierw ostatniego namaszczenia, apotem i śmierci."
Źródło: książka "Siostry z powstania" autorka Agata Puścikowska.
Super blog nie tylko na wakacje !
OdpowiedzUsuńDziękuję !
UsuńNieznane historie o wierze i bohaterach
OdpowiedzUsuńUdostępnianie takich historii to dla mnie wielka przyjemność
UsuńPatrząc na tą bohaterską siostrę jestem dumna, że jestem Polką
OdpowiedzUsuńPięknie napisane Pani Moniko
UsuńSiostra - żołnierz Armii Habitowej
OdpowiedzUsuńPięknie napisane Panie Sebastianie
UsuńOdważna i bohaterska siostra zakonna
OdpowiedzUsuńZgadzam się z Panem, Panie Ryszardzie , że to były odważne i bohaterskie siostry
UsuńJak miło jest gdy można poczytać o takich bohaterkach.
OdpowiedzUsuńDziękuję
UsuńBohaterka!
OdpowiedzUsuń