WIARA NA TRUDNE CZASY DZIEŃ CDXXXII

Warszawa

07.03.2024

                                                                               PRZEDSTAWIAMY BOHATERÓW

III SCENA

KAPELANI SZPITALNI

kontynuacja

                                                                                   Foto: domena publiczna

Pomoc duchowa zawsze była dostępna. Czy to w obozie koncentracyjnym, czy na linii frontu czy w więziennej celi. Nie mogło wiec jej zabraknąć też w szpitalu w czasie pandemii chociaż z powodów sanitarnych chciano jej zakazać. Ale jak można odmówić posługi kapłańskiej ludziom, którzy w obliczu śmierci, chcą się pojednać z Bogiem, chcą się wyspowiadać czy skorzystać z ostatniego namaszczenia?  

„Posługa kapelana to nie tylko posługa sakramentalna, ale i wsparcie, często jest to posługa „słuchająca”. Wypowiedzenie obaw związanych z chorobą bardzo pomaga uwolnić się od bólu i lęku. Kapelan szpitalny jest jedną z osób, którym można się zwierzyć. Naszym zadaniem jest pocieszanie, słuchanie, pomoc i dar błogosławieństwa. Ostatnio spotkałem w szpitalu starszą osobę, która poprosiła mnie, bym podał jej rękę. Uświadomiłem sobie wówczas, że dla tej osoby był to terapeutyczny gest i jak bardzo jesteśmy pozbawieni przez pandemię zwykłych oznak bliskości, które mogą pomóc w przeżywaniu izolacji, bólu, choroby...”

                                                                         Ks. Arkadiusz Zawistowski                  

„Jesteśmy świadkami przełomów w relacjach rodzinnych, powrotu po wielu latach do Kościoła, do sakramentów, do uzdrowień – zarówno tych fizycznych i to nawet w bardzo ciężkich przypadkach, jak i duchowych. W tym morzu cierpienia wielu wznosi się na wyżyny wiary i miłości. Bycie tam jako kapłan w takim miejscu i czasie to bycie w samym sercu Kościoła, w samym sercu Ewangelii.”

                                         Ks. Wojciech Bartoszek

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

WIARA NA TRUDNE CZASY DZIEŃ CXCV

WIARA NA TRUDNE CZASY DZIEŃ CCIV

WIARA NA TRUDNE CZASY DZIEŃ CXCVIII