WIARA NA TRUDNE CZASY DZIEŃ CDXXIX

Warszawa

04.03.2024

                                                                 

PRZEDSTAWIAMY BOHATERÓW

III SCENA

KAPELANI SZPITALNI

                                   Foto: domena publiczna

Bardzo długo myślałam kto powinien obok kardynała Grzegorza Rysia zostać bohaterem trzeciego rozdziału. Było trudno a nawet odważę się napisać, że było bardzo trudno. Najgorsze były momenty zwątpienia, że mi się nie uda. I pewnego dnia, jak to przeważnie u mnie bywa, po godzinach spędzonych na rozmyślaniu, szukaniu, pisaniu, zmienianiu, człowiek w ułamku sekundy dostaje olśnienia. Oczywiście nie wiem jak inni scenarzyści pracują nad swoim dziełem ale u mnie ta praca wygląda często właśnie w ten sposób. Nieraz wiem od razu co ma być w danej scenie, nieraz muszę pomyśleć, zmienić kilka koncepcji a nieraz dostaję jakiejś dziwnej niemocy twórczej, następuje jakaś wewnętrza blokada i gdy już prawie mam się poddać, przychodzi olśnienie.

Tym razem też tak było. Wcześniej wybrani bohaterzy poszli w zapomnienie i zostali zastąpieni szpitalnymi kapelanami. I zamiast jednego bohatera jest jeden bohater ale zbiorowy. 

Tym razem też tak było. Wcześniej wybrani bohaterzy poszli w zapomnienie i zostali zastąpieni szpitalnymi kapelanami. I zamiast jednego bohatera jest jeden bohater ale zbiorowy.

W trakcie dokumentacji zrozumiałam, że większość z nas, wierzących czy nie wierzących najbardziej boi się samotności w ostatnich godzinach swojego życia. Oczywiście wielu z nas nie myśli o śmierci, zachowuje się tak jakby ona nie istniała, jakby nas nie dotyczyła. Śmierć z naszego życia została wykreślona. Nie planujemy swojego pogrzebu, planujemy swoje wakacje. I dotyczy to ludzi w każdym wieku. Znam osoby grubo po 90, którym się wydaje, ba, którzy są przekonani, że ta zakapturzona postać z kosą, to postać z kreskówki. Oczywiście są też osoby, które za życia wybierają sobie strój do trumny, planują swój pogrzeb, maja przygotowany pomnik na którym brakuje tylko daty śmierci. Takie osoby, choć w mniejszości i w różnym wieku, są przygotowane w 100 % na zejście z tego świata i wręcz na niego czekają i wypatrują jak pierwszej gwiazdki na wigilijnym niebie.